Wiliam Szekspir, Akt pierwszy. Scena pierwsza, [w:] tenże, Antoniusz i Kleopatra, tragedia w pięciu aktach, przeł. Roman Brandstaetter, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1958, s. 13-17.
AKT PIERWSZY
SCENA PIERWSZA
Aleksandria. Komnata w pałacu Kleopatry.
Demetriusz i Filo wchodzą
Filo
O tak, miłosny szał naszego wodza
Przechodzi miarę. Jego groźne oczy,
Które świeciły ponad zbrojnym wojskiem,
Jak pancerz Marsa, dziś patrzą spojrzeniem
Pokornym, pełnym wiernej uległości
Na smagłe czoło. Jego serce wodza,
Które w czas bitew rozsadzało sprzączki
Na piersiach, teraz swoją moc straciwszy,
Jak miech i wachlarz studzi pożądanie
Cyganki.
Antoniusz i Kleopatra
wchodzą na czele orszaku, wśród odgłosu trąb. Rzezańcy wa-
chlująKleopatrę Popatrz. Właśnie tu nadchodzą.
Dobrze uważaj. Ujrzysz trzeci filar
Świata, zmieniony w błazna nierządnicy.
Patrz i podziwiaj.
Kleopatra
Jeżeli mnie kochasz,
Powiedz, jak wielkie jest twoje uczucie.
Antoniusz
Nędzna jest miłość, którą można zmierzyć.
Kleopatra
Ja ci zakreślę granicę miłości.
Antoniusz
Stwórz dla niej nowe niebiosa i ziemie.
Sługa
wchodzi
Są wieści z Rzymu.
Antoniusz
Nudzisz mnie. Mów krótko.
Kleopatra
Wysłuchaj go Antoniuszu.
Fulwia jest może zagniewana, może
— Któż to odgadnie — gołowąsy Cezar
Przysłał do ciebie swój wszechmocny rozkaz:
„Musisz natychmiast to i to przedsięwziąć,
To państwo podbić, tamto oswobodzić,
Bo jeśli naszej nie wypełnisz woli,
To cię potępię..."
Antoniusz
Jak to, moja droga?
Kleopatra
Może! Nie! Zapewne!
Tobie nie wolno dłużej tu pozostać.
Twe odwołanie przyszło od Cesarza,
Przeto Antoniusz musi być posłuszny.
Gdzie rozkaz Fulwii? Chciałam rzec, Cezara!
Nie! Ich obojga! Przywołaj posłańców!
Na Boga, jakem jest panią Egiptu,
Ty się rumienisz! Ta krew, Antoniuszu,
Pokorny pokłon składa Cezarowi,
Lub jest dowodem wstydu, gdy przekleństwa
Miota wrzaskliwa Fulwia. Hej, posłowie!
Antoniusz
Niech Rzym utonie w Tybrze! Niechaj runie
Wielkie sklepienie rozległego państwa!
Tutaj me miejsce! Królestwa są prochem!
A nasza ziemia nawieziona gnojem
Jednako żywi zwierzęta i ludzi!
Tylko w uścisku znajdziesz godność życia!
obejmuje ją
Gdy dziś miłością wspólną połączeni,
W uścisku trwamy, niechaj wszyscy wiedzą,
Pod grozą kary, że na całym świecie
Równych nam nie ma!
Kleopatra
Niezrównane kłamstwo.
Dlaczego zatem Fulwię wziął za żonę,
Choć jej nie kocha? Nie jestem tak głupia,
Jak się wydaje. Natomiast Antoniusz
Zostanie sobą...
Antoniusz
...zwłaszcza, gdy go będzie
Swoim powabem drażnić Kleopatra.
Ale przez miłość miłości, przez chwile
Pełne słodyczy nie trwońmy na próżno
Drogiego czasu na cierpkie rozmowy,
Bo nie powinna mijać bez rozkoszy
Nawet minuta naszego żywota.
Jaka zabawa czeka nas wieczorem?
Kleopatra
Wysłuchaj posłów.
Antoniusz
Kłótliwa królowo,
Której do twarzy jest z płaczem i śmiechem
I nawet z gniewem. W tobie nawet każdy
Wybuch uczucia wzbudza uwielbienie
I jest przepiękny! Precz odprawię posła,
Chyba, że poseł przybywa od ciebie!
Dzisiaj wieczorem będziemy przemierzać
Ulice miasta, przyglądać się ludziom...
Chodźmy, królowo. Przecież wczoraj wieczór
Pragnęłaś tego. Już nie mówmy z nikim.
Antoniusz i Kleopatra wychodzą wraz ze świtą.
Demetriusz
Czyżby Antoniusz nie cenił Cezara?
Filo
Czasem Antoniusz przestaje być sobą
I traci godność, której zawsze winien
Pozostać wierny.
Demetriusz
Martwi mnie to bardzo,
Że tym sposobem potwierdza on plotki,
Które po całym Rzymie o nim krążą.
Lecz mam nadzieję, że jutrzejszy dzień
Może piękniejsze obudzi w nim czyny.
Życzę ci, panie, szczęśliwego snu.
Wychodzą.
Demetriusz i Filo wchodzą
wchodzą na czele orszaku, wśród odgłosu trąb. Rzezańcy wa-
chlują
Wiliam Szekspir, Antoniusz i Kleopatra, tragedia w pięciu aktach, przeł. Roman Brandstaetter, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1958.
Wiliam Szekspir, Akt pierwszy. Scena pierwsza, [w:] tenże, Antoniusz i Kleopatra, tragedia w pięciu aktach, przeł. Roman Brandstaetter, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1958, s. 13-17.
Antoniusz i Kleopatra : tragedia w pięciu aktach
Tytuł ujednolicony pol.
Tytuł ujednolicony oryg.
Antony and Cleopatra
Źródło skanu
Zbiory prywatne
