EN
Logowanie

William Shakespeare, Akt I. Scena I, [w:] tenże, Miarka za miarkę, przeł. Maciej Słomczyński, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983, s. 8-11.

<title type="main">Miarka za miarkę Miarka za miarkę William Shakespeare Autor przekładu Słomczyński, Maciej (1920-1998) Wydawnictwo Literackie Kraków
AKT 1
Scena I Wchodzą KSIĄŻĘ, ESCALUS, Panowie i Słudzy. KSIĄŻĘ Escalusie. ESCALUS Panie mój? KSIĄŻĘ Chcąc ci wykładać zasady rządzenia, Wdałbym się tylko w błahe pustosłowie, Gdyż wiem, że wiedza twoja w tym przedmiocie Przekracza wszelkie granice pomocy, Jakiej udzielić mógłbym. Trzeba tylko Twą prawość złączyć z twymi zdolnościami I niech działają. Odkąd sięga pamięć, Nikt lepiej nie znał natury mieszkańców, Zwyczajów miejskich i arkanów prawa. Oto rozkazy; nie odstępuj od nich. — Wezwać Angela; niech przed nami stanie. — Wychodzi Sługa. Czy zdoła zostać naszym wizerunkiem? Co sądzisz o tym, że go dusza nasza Uznała godnym, aby nas zastąpił, Gdy odjedziemy? Będzie obleczony W lęk, jaki budzić musi nasze imię, A także w miłość. Jego namiestnictwo Będą zdobiły wszystkie atrybuty Naszej potęgi. I cóż myślisz o tym? ESCALUS Jeśli jest w Wiedniu ktoś godzien tak wielkiej Łaski i takich zaszczytów, z pewnością Jest nim pan Angelo. Wchodzi ANGELO. KSIĄŻĘ Oto nadchodzi. ANGELO Posłuszny woli jego łaskawości Przybywam poznać rozkazy. KSIĄŻĘ Angelo, Życie na tobie odcisnęło pieczęć, Która widzowi zdradza twoje dzieje. Ty i zalety twoje nie możecie Tak się odgradzać, abyś mógł je trwonić Tylko dla siebie i aby służyły Jedynie tobie. Niebo czyni z nami To, co czynimy z pochodniami. Nigdy Nie zapalamy ich, by oświecały Siebie jedynie. Gdyby nasze cnoty Służyły tylko nam, byłyby niczym. Duch po to bywa pięknie wytłoczony, By pięknie służył. I nigdy Natura Nie chce pożyczyć nawet odrobiny Doskonałości swej, jeśli nie zyska Ta gospodarna bogini procentów W postaci chwały, jaka spłynie na nią, Gdy dłużnik wdzięcznie wyzyska pożyczkę. Lecz zwracam słowa me do tego, który Jest ich przykładem we własnej osobie. Weź więc to, Angelo. Gdy odjedziemy, zastąp nas tu w pełni. Niechaj w twym sercu i na twym języku Zawisną w Wiedniu razem — śmierć i litość. Stary Escalus, choć godny pierwszeństwa, Będzie zastępcą. Weź pełnomocnictwo. ANGELO Najmiłościwszy panie, niechaj próbę Mojego kruszcu sprawdzą jeszcze, zanim Zechcą wytłoczyć w nim taką wspaniałą I wielką postać. KSIĄŻĘ Żadnych już wymówek. Dojrzały namysł wskazał nam twój wybór; Przyjm więc tę godność. Pragniemy odjechać Z pośpiechem, który na nic nie chce zważać I pozostawia sprawy wielkiej wagi Bez rozstrzygnięcia. Napiszemy do was, Gdy na to czas nam zezwoli sposobny, Donosząc, jak się nam wiedzie. Będziemy Pragnęli także wiedzieć, co się dzieje Tu z wami. A więc, bywajcie nam zdrowi. Pozostawiamy cię tutaj z nadzieją, Że się wywiążesz ze swych obowiązków. ANGELO Zezwól nam jednak, miłościwy panie, Przebyć wraz z tobą choć początek drogi. KSIĄŻĘ Nie może na to zezwolić mój pośpiech. Na honor, odrzuć wszelkie wątpliwości. Masz władzę równą mej, aby stosować Surowość prawa albo je łagodzić, Tak jak podpowie ci twoje sumienie. Daj rękę, pragnę skrycie stąd odjechać. Kocham lud, jednak nie chcę czynić z siebie Dla oczu ludzkich widowiska. Choćby Mogło to cieszyć ich, lecz mnie nie cieszy Ich głośny aplauz i namiętne Aves; I nie nazywam rozsądnym człowieka, Który to lubi. Raz jeszcze, żegnajcie. ANGELO Niech Niebo wspiera cię w twoich zamiarach! ESCALUS Niech da odjechać i wrócić szczęśliwie. KSIĄŻĘ Dzięki wam. Bądźcie zdrowi. Wychodzi. ESCALUS Będę cię prosił, panie, abyś zechciał Pomówić ze mną szczerze, gdyż chcę poznać Me obowiązki. Choć dano mi władzę, Lecz jaki jest jej zakres i natura, Nie powiedziano mi dotąd. ANGELO Podobnie ze mną jest. Więc pójdźmy razem, Aby ustalić wspólnie wszystkie punkty Tej sprawy. ESCALUS Służę waszej czcigodności. Wychodzą.

Miarka za miarkę

Tytuł ujednolicony pol.

Miarka za miarkę

Tytuł ujednolicony oryg.

Measure for Measure

Źródło skanu

Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego

EN