Władysław Zawistowski

Władysław Zawistowski (ur. 1954) jest poetą, prozaikiem, dramatopisarzem, tłumaczem i menedżerem kultury. Wspólnie z Jerzym Limonem przełożył dwa dramaty Shakespeare’a: Antoniusza i Kleopatrę (1992) oraz Trojlusa i Kressydę (1990). Ukończone u progu lat dziewięćdziesiątych tłumaczenia są jedynie niewielką częścią działalności twórczej i organizacyjnej Zawistowskiego.

Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1977–1991 był kierownikiem literackim Teatru Wybrzeże, tam też odbyły się premiery spektakli opartych na jego przekładach. Jest autorem kilkunastu tomików poetyckich, sztuk teatralnych i trzech powieści. W 2004 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”.

Tłumaczenia Limona i Zawistowskiego charakteryzowały się silnym zespoleniem strategii przekładu z koncepcją przedstawienia. Z kolei decyzja o zawiązaniu spółki przekładowej nawiązywała do elżbietańskiej praktyki teatralnej, w której sztuki były często dziełem zespołowym, konkretne rodzaje scen powierzano wyspecjalizowanym w nim dramaturgom, a problem ciągłości fabuły dopracowywano na scenie. Kwestia rozdziału kompetencji w tandemie Limon–Zawistowski nie była podejmowana wprost, pośrednio wypowiedzi wskazują, że Limon pełnił funkcję filologa-tłumacza i sporządzał pierwszą wersję tekstu.

Oba przekłady ukazały się najpierw w wersji scenicznej, potem zaś wydawano je jeszcze dwukrotnie, już kompletne. Za drugim razem tłumaczenia umieszczono na otwartym portalu internetowym. Tym samym stały się pierwszymi polskimi przekładami Shakespeare’a udostępnionymi w środowisku cyfrowym.

W recenzjach spektakli podkreślano komunikatywność i dosadność nowego tłumaczenia. Przekład Antoniusza i Kleopatry wrócił na scenę w 2016 r., w kompilacji z innymi tekstami.