Cymbelin

Przekład
Pliki
Metadane

Wiliam Szekspir, Akt pierwszy. Scena pierwsza, [w:] tenże, Cymbelin, przeł. Zofia Siwicka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960, s. 15–19.

<title type="main">Cymbelin Cymbelin William Shakespeare Autor przekładu Siwicka, Zofia (1894-1982) Państwowy Instytut Wydawniczy Warszawa

AKT PIERWSZY

SCENA PIERWSZA Brytania. Pałac Cymbelina. Wchodzi dwóch szlachciców. Pierwszy szlachcic Kogo się spotka, każdy nasępiony, Nasze humory tak samo zależą Od gwiazd na niebie, jak twarze dworaków Od twarzy króla. Drugi szlachcic Ale cóż się stało? Pierwszy szlachcic Jedyna córka, dziedziczka królestwa. Którą przeznaczył na żonę dla syna Niedawno przez się poślubionej wdowy, Wolała oddać swe serce biednemu, Lecz szlachetnemu panu, ślub z nim biorąc. Mąż jej wygnany, ona uwięziona I wszyscy niby się smucą, choć myślę, Że króla cios ten zranił w samo serce. Drugi szlachcic Czy tylko króla? Pierwszy szlachcic A także i tego, Który ją stracił, jako i królowę Najbardziej związku owego pragnącą. Ale nikt z dworzan, chociaż twarz układa Wedle wyrazu królewskiego smutku, Nie może z serca nie cieszyć się z tego, Na co się gniewa. Drugi szlachcic Dlaczego? Pierwszy szlachcic Ten, który Stracił księżniczkę, jest to niegodziwiec Niegodny nawet wspomnienia, a ten, Który ją posiadł, chcę rzec, wziął za żonę I za to został, nieszczęsny, wygnany, O, to jest człowiek, jakiego by szukać Po całym świecie! Z kim by go nie równać, Zawsze ten drugi mu w czymś nie dorówna. Myślę, że tylko on jeden wśród ludzi Jest obdarzony tak piękną postacią I taką piękną duszą. Drugi szlachcic Zbyt go chwalisz, Pierwszy szlachcic Przedstawiam takim, jakim jest naprawdę, Raczej pomniejszam, niżbym jego wartość W pełni roztaczał. Drugi szlachcic Z jakiego jest rodu? Pierwszy szlachcic Nie mogę dotrzeć do jego korzenia. Ojciec nazywał się Sycyliusz, który Z Kasybelanem1 dzielnie walczył przeciw Rzymianom, chociaż tytuły swe dostał Od Tenancjusza2 służąc mu chwalebnie I mężnie, za co otrzymał przydomek Leonatusa. Prócz syna, o którym Mówię, miał jeszcze dwóch synów. Obydwaj Na polu bitwy walecznie polegli. Stary naówczas ojciec z żalu po nich Wpadł w taką rozpacz, że życie zakończył. A wdowa po nim, czekająca syna, O którym mówię, rodząc go, umarła. Król wziął niemowlę w opiekę i dał mu Imię Postuma Leonata. Chował, Zrobił swym paziem, otworzył mu dostęp Do wszelkich nauk, które jego umysł Zdołał ogarnąć. On zaś je natychmiast Chciwie pochłaniał, tak jak my powietrze. I w wiośnie życia dojrzały był wiedzą. Żyjąc na dworze (rzadki to wypadek) Był wychwalany przez wszystkich, najbardziej Z wszystkich kochany, był wzorem dla młodszych, A dla dojrzalszych zwierciadłem najwyższych Doskonałości, starcami zaś rządził Jak gdyby dziećmi. Co do jego pani (Dla której został wygnany), jej własne Zalety świadczą, jak go szanowała, A z jej wyboru wyczytasz wyraźnie, Co to za człowiek. Drugi szlachcic Już to, co mi mówisz, Wzbudza szacunek. Lecz powiedz, czy ona Jest króla dzieckiem jedynym? Pierwszy szlachcic Jedynym. Król miał dwóch synów (jeżeli w ogóle Warto — uważasz — bym o tym ci mówił). Starszy z nich mając lat trzy, młodszy jeszcze W powiciu byli wykradzeni z domu I do tej chwili nie ma żadnej wieści, Gdzie się podzieli. Drugi szlachcic Jak dawno to było? Pierwszy szlachcic Będzie już lat ze dwadzieścia. Drugi szlachcic Żeby też dzieci królewskie dać wykraść I strzec tak kiepsko, szukać tak niedbale, Aby ich śladu nie znaleźć! Pierwszy szlachcic Choć może Jest to i dziwne, chociaż niedołęstwo Jest śmiechu warte, a przecież to prawda. Drugi szlachcic Wierzę ci mocno. Pierwszy szlachcic Musimy stąd odejść. Właśnie tu idzie ów pan i królowa Razem z księżniczką. Wychodzą.

Wiliam Szekspir, Cymbelin, przeł. Zofia Siwicka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960.

Pobierz PDF książki

Typ: application/pdf

Rozmiar: 103.68 MB

Wiliam Szekspir, Cymbelin, przeł. Zofia Siwicka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960.

Plik zabezpieczony

Typ: application/pdf

Rozmiar: 106.89 MB

Wiliam Szekspir, Akt pierwszy. Scena pierwsza, [w:] tenże, Cymbelin, przeł. Zofia Siwicka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960, s. 15–19.

TEI XML

Typ: text/html

Rozmiar: 0.01 MB

Autor

Shakespeare, William (1564-1616)

Tytuł ujednolicony pol.

Cymbelin

Tytuł ujednolicony oryg.

Cymbeline

Tytuł kolekcji

Cymbelin

Tytuł przekładu