William Shakespeare, Akt I. Scena 1, [w:] tenże, Trojlus i Kressyda (Troilus and Cressida), przeł. Jerzy Limon, Władysław Zawistowski, Tower Press, Gdańsk 2000, s. 6-10.
Ha, cóż, dosyć już na ten temat ci mówiłem. Jeśli o mnie idzie — nie będę już się wtrącał i ani o
krok dalej się nie posunę. Ten, co chce pszenne ciasteczka zajadać, musi przedtem poczekać aż
zemlą ziarno.
Tak, czekałeś aż ciasto urośnie. Lecz w słowie „potem" zawiera się również ugniatanie ciasta,
formowanie ciastek, rozpalenie ognia w piecu i sam wypiek. Poza tym musisz jeszcze poczekać
aż ciasto wystygnie, bo może się zdarzyć, że poparzysz sobie usta.
Cóż, wczoraj wieczorem wyglądała tak cudownie jak nigdy dotąd; jeszcze nie widziałem tak
pięknej kobiety.
Gdyby jej włosy nie były trochę ciemniejsze od włosów Heleny, to, wierz mi, urody tych kobiet
nie dałoby się w ogóle porównać. Jeśli idzie o moje zdanie... cóż, ona jest moją krewniaczką,
więc wolałbym nie sławić jej, jak to się mówi, pod niebiosa, ale chciałbym, żeby ktoś jeszcze
mógł wczoraj posłuchać jak ona mądrze mówi. Nie chcę powątpiewać w rozum twej siostry Kas-
sandry, ale...
Wierzaj, nie chcę się w to mieszać — niech sobie będzie jaka jest: jeśli jest piękna, to tym lepiej
dla niej; jeśli nie — niech jej ręce podkreślą urodę jej twarzy.
Już dosyć zachodów mnie kosztowało to pośrednictwo. Latam i latam między wami, ale wy
wcale nie jesteście wdzięczni za mój trud: ona źle o mnie myśli i ty źle o mnie myślisz.
Tak, wszystko przez to, że ona jest moją krewną. I dlatego nie wydaje się tak piękna jak Helena.
Gdyby nie była moją krewniaczką, to nawet w codziennym stroju wydawałaby się tak piękna, jak
Helena w niedzielnym. Ale mnie to już nie obchodzi! Jeśli o mnie idzie, mogłaby być nawet Mu-
rzynką; mnie jest naprawdę wszystko jedno.
Nie obchodzi mnie czy mówisz, czy nie. Głupio zrobiła, że została tu bez ojca. Do Greków z nią
— i tak jej powiem, kiedy ją znowu zobaczę. Jeśli o mnie idzie, nie będę się mieszał, ani nic już
w tej sprawie nie zrobię.
Proszę, nie mów już nic do mnie. Zostawiam wszystkie sprawy tak, jak je zastałem. I na tym ko-
niec.
William Shakespeare, Trojlus i Kressyda (Troilus and Cressida), przeł. Jerzy Limon, Władysław Zawistowski, Tower Press, Gdańsk 2000.
William Shakespeare, Akt I. Scena 1, [w:] tenże, Trojlus i Kressyda (Troilus and Cressida), przeł. Jerzy Limon, Władysław Zawistowski, Tower Press, Gdańsk 2000, s. 6-10.
Trojlus i Kressyda
(Troilus and Cressida)
Tytuł ujednolicony pol.
Tytuł ujednolicony oryg.
Troilus and Cressida
Źródło skanu
Zbiory prywatne