Wieczór Trzech Króli albo Co zechcecie

Przekład
Pliki
Metadane

William Shakespeare, Akt pierwszy, scena pierwsza, [w:] tenże, Wieczór Trzech Króli albo co chcecie, przeł. Stanisław Barańczak, Wydawnictwo Znak, Kraków 2001, s. 9-10.

<title type="main">Wieczór Trzech Króli albo Co zechcecie Wieczór Trzech Króli William Shakespeare Autor przekładu Barańczak, Stanisław (1946-2014) Znak Kraków

AKT I

SCENA PIERWSZA Muzyka. Wchodzą książę Ilirii Orsino oraz Curio i inni Panowie. KSIĄŻĘ Jeżeli miłość żywi się pokarmem Muzyki - grajcie, aż poczuję przesyt, Aż mój apetyt osłabnie z nadmiaru I skona. Znów ta kadencja melodii: Musnęła ucho jak łagodny powiew, Rozchylający tchnieniem płatki fiołków, Aby i kraść im, i darować woń. Dość; nie tak słodko już to brzmi, jak brzmiało. Duchu miłości, łapczywy i głodny, Pochłaniający bez opamiętania Wszystko, jak wiecznie niesyty ocean: Cokolwiek wciągniesz w swe otchłanie — choćby Skarb najcenniejszy — w jednej chwili traci Wartość i spada w cenie. Za to miłość Ma w sobie tyle różnych wyobrażeń, Że nie ma większej fantastki niż ona. CURIO Wybierzesz się na łowy, książę? KSIĄŻĘ Łowy? Z użyciem jakiej broni? CURIO Choćby łuku. KSIĄŻĘ Wolałbym, aby łuk wziął w dłoń Kupidyn I trafił w serce mojej smukłej łani. Och, gdy ujrzałem pierwszy raz Oliwię, Wydało mi się, że światło jej oczu Oczyszcza nawet powietrze z zarazy; Sam w owej chwili stałem się zwierzyną I po dziś dzień mnie ścigają zajadłe Ogary żądz. Wchodzi Valentino. Cóż? Jakie wieści od niej? VALENTINO Nie chciała nawet mówić ze mną, panie, I przez służebną dała tę odpowiedź: Siedem lat musi minąć, zanim niebo Ujrzy na nowo jej twarz; do tej pory Będzie osłaniać ją, jak zakonnica, Welonem, co dzień skrapiając komnatę Piekącą wodą łez — roztworem soli, W którym przechowa wiecznie świeżą pamięć Zmarłego brata i żałobę po nim. KSIĄŻĘ O, serce, które tak szlachetnie spłaca Długi miłości bratu — ledwie bratu! — Z jakimż oddaniem pokocha, gdy złoty Grot w nim uśmierci wszelki inny afekt, Gdy w mózgu, w sercu, w ciele — w tych stolicach Doskonałości — niepodzielną władzę Obejmie jeden monarcha: ja sam! Spocznę w altanie, tam, gdzie kwiatów wonie: Troska w miłosnych marzeniach utonie. Wychodzą.

William Shakespeare, Wieczór Trzech Króli albo co chcecie, przeł. Stanisław Barańczak, Wydawnictwo Znak, Kraków 2001.

Plik zabezpieczony

Typ: application/pdf

Rozmiar: 59.14 MB

William Shakespeare, Akt pierwszy, scena pierwsza, [w:] tenże, Wieczór Trzech Króli albo co chcecie, przeł. Stanisław Barańczak, Wydawnictwo Znak, Kraków 2001, s. 9-10.

TEI XML

Typ: text/html

Rozmiar: 0.01 MB

Autor

Shakespeare, William (1564-1616)

Tytuł ujednolicony pol.

Wieczór Trzech Króli

Tytuł ujednolicony oryg.

Twelfth Night

Tytuł kolekcji

Wieczór Trzech Króli

Tytuł przekładu